Waarom blijft het gebruik van spraakherkenning achter op het werk?
Onze digitale wereld ontwikkelt zich in een rap tempo. Ze belooft de geboorte van een geheel nieuwe economie. En toch zien we dat het gebruik van spraakherkenning op het werk achterblijft.
Wat is daar de oorzaak van? Waarom grijpen mensen steeds weer terug naar het oude vertrouwde toetsenbord in plaats van snel, foutloos en accuraat te werken met spraakherkenning? Terwijl spraakherkenning bijna geen fouten maakt, in ieder geval minder dan iemand die typt.
Spraakherkenning heeft het potentieel om een revolutie teweeg te brengen in de manier waarop we werken. Maar om dat te bereiken, moeten we eerst de obstakels overwinnen die ons tegenhouden. Laten we samen werken aan een betere tekst met spraakherkenning.
Hoeveel schrijffouten komen we tegen in teksten?
72% van de hoogopgeleide Nederlanders ziet op het werk vaak tot regelmatig spelfouten voorbij komen. Dit blijkt uit onderzoek in opdracht van taalinstituut Taal in het Bedrijf.
De grote meerderheid van deze fouten (63%) zit in het verkeerd gebruiken van d’s en t’s in werkwoordsvormen.
Nederlanders storen zich het meest aan fouten in zakelijke teksten als e-mails, plannen en verslagen (35%).
Spelfouten in kranten of magazines (24%) en fouten in cv’s en sollicitatiebrieven (15%) staan op de tweede en derde plaats.
👉Spraakherkenning met Dragon maakt (0,4 %) alleen herkenningsfouten!!!
Dragon heeft bij goed gebruik 99,6 % herkenning
Dragon maakt op een tekst van 500 woorden, 2 fouten.
Fouten die Dragon maakt zijn van andere aard. Dragon vertaalt een gesproken woord naar een geschreven, soms verkeerd. Dragon kent het woord niet of het woord wordt fout of anders uitgesproken. Dit soort kwesties is eenvoudig aan te passen om zo de hoge score te krijgen. Dragon controleert de context tot de 4e macht. Dat wil zeggen dat het gebruik van d’s en t’s wel eens fout kan gaan wanneer een regel lang of onlogisch is.
Opmerkingen zoals: ik denk terwijl ik typ of ik spreek spreektaal en geen schrijftaal zijn met een training eenvoudig te veranderen. Niet alleen de spel- en schrijffouten worden opgelost, ook het sneller werken en het geautomatiseerde werken verbeteren. Je kunt beter vanuit je hart dicteren en spreektaal gebruiken of automatische schrijftaal kiezen.
Mensen zijn gewend aan retorische handelingen
Routinematig werken maakt werk vertrouwd. Het is duidelijk wat er op welke wijze moet gebeuren. Dat geeft de betrokkene een gevoel van zekerheid. Veel zinloze behandelingen worden gedaan omdat ze dit nu eenmaal ooit zo hebben geleerd en omdat hun collega's het ook zo doen. Veel mensen zijn zo gewend aan het typen dat ze het moeilijk vinden om over te schakelen naar een andere manier van werken. Ze denken dat het meer moeite kost om te spreken dan om te schrijven, of dat ze minder controle hebben over hun tekst. Ze hebben ook minder vertrouwdheid met de functies en mogelijkheden van spraakherkenning. We moeten er dus voor zorgen dat het goed gebruik van spraakherkenning, Dragon, routine wordt. Maar hoe doen we dat?
Vaardigheid versus motivatie
We leiden mensen nog steeds op voor een wereld die niet langer bestaat. Ons hele onderwijssysteem en onze economie zijn al 100 jaar gericht op mensen die de vaardigheden leren die nodig zijn om grotendeels repetitieve en routinematige taken uit te voeren. We hebben mensen geleerd procedures te volgen en consistente resultaten te produceren.
We leren typen en tekstverwerken al op de basisschool en geven daar allerlei redenen voor: ontwikkeling taalbeeld, we zijn het zo gewend, leren schrijven, zou beter voor de informatie zijn..
Instituten die typ-lessen geven voor basisschoolleerlingen beweren dat blind typen goed is voor de taalontwikkeling en het verwerken van informatie. Blind typen zou zelfs noodzakelijk zijn voor later..
Onderzoeken hebben juist aangetoond dat blind typen niet goed is voor teksten. Je leest mee met de tekst op het scherm en zo redigeer en corrigeer je je tekst continue. Het verhaal in je hoofd wordt onderbroken en je moet je weer opnieuw concentreren op de inhoud. Blind typen is vermoeiender en werkt tegen. Of, je moet tijdens het blind typen naar een wit vel kijken of het beeldscherm uitdoen tijdens het tikken. Wie doet dat?
Met de trainingen spraakherkenning leren we om het dicteren af te wisselen met wandelen (draadloze headset) voor creativiteit en achteraf lezen en corrigeren. Dit verschaft tijdwinst, is minder vermoeiend en geeft betere teksten.
Waarom leren we de leerlingen en studenten dan niet te werken met spraakherkenning, spraakinput en spraakoutput?
De toekomst van spraakherkenning?
Dus, hoe kunnen we spraakherkenning in gaan zetten voor standaard werkzaamheden en handelingen bij computergebruik? En niet alleen wachten totdat het te laat is en de medewerker al klachten heeft aan bovenste schoudergordel?
Een goed begin is er al gemaakt met de komst van spraakherkenning op de smartphones. Maar helaas, hier gaat het niet verder dan enkele regels dicteren in een app of sms.
Leren spraakherkenning te gebruiken op scholen, hogescholen en universiteiten? Juist. Maar, dat wordt een hele klus wanneer de leerkrachten en docenten ‘gewend’ zijn aan standaard handelingen en protocollen.
En op de werkvloer? Wat kan jij er aan doen om je collegae op de spraakherkenning te krijgen? Allereerst een goede training en niet eenmalig. Enkele trainingen met ruime tussenpozen. Training Beter/Leren Dicteren. Evaluatie training, na enkele maanden. Kortom: de medewerker aan de hand nemen en niet de kans geven terug te vallen op oude handelingen en gewoontes.
Samengevat. Het onderwijs moet inzien dat spraakherkenning niet de toekomst is, maar juist voor nu. En de manager moet inzien dat spraakherkenning niet alleen is voor medewerkers met een arbeidshandicap, maar voor iedereen die snel, accuraat en foutloos moet en wil werken.
Spraakherkenning biedt zoveel en is eenvoudig, echter dan moet het wel als standaard worden aangeleerd en al in een vroeg stadium. Of je moet meer tijd nemen om deze voordelen in te zien en niet terug te vallen op oude vertrouwde gewoontes met toetsenbord en muis. Het liefst met begeleiding.
er was eens een advocaat die zei dat ze sneller kon typen dan spraakherkenning
werken in een wereld zonder e-mail
Witte muren zijn je beste vrienden
Tommy Wieringa schreef zijn nieuwste boek voor een witte muur
Tommy Wieringa heeft een nieuw boek geschreven: Nirvana. In een praatprogramma beschrijft hij dat hij altijd naar een witte muur kijkt wanneer hij een boek aan het schrijven is. Voor hem was dit door toeval ontstaan. Voor mij ook omdat de kasten die hier ooit stonden zijn verplaatst, er is niets voor in de plaats gekomen.
